Start Opis Obrazy Dojazd

Całościowe dzieło sztuki

 

 

 

Architekt: Max Hegele

 

Projekt budowy pochodzi z  1899 roku.

 

Architekt Max Hegel zaprojektował kościół cmentarny, który  nawiązuje do problematyki czasu i przemijania, życia w obliczu śmierci, wieczności i zmartwychwstania.

 

Miał to być kościół nowoczesny ( secesja) stojący w powiązaniu ze starą architekturą kościelną (Katedra św. Piotra w Rzymie, Hagia Sophia w Konstantynopolu) i architekturą staroegipską, ponieważ już Egipcjanie wierzyli w dalsze życie po śmierci.

 

Cechy charakterystyczne tego kościoła cmentarnego:

 

-Monumentalna wielkość w pośrodku „oceanu śmierci” (3 miliony pogrzebanych!) ma przedstawić Wszechmoc Boga.

 

-trzy portale, jako trzy drogi prowadzące do Boga: poprzez jego ślady w naturze, przez Pismo Św. i poprzez piękno i dobro w świecie.

 

-Schody prowadzące do świątyni prowadzą w górę, ku Bogu.

Środkowa szeroka część dla uczestników przy pogrzebie. Wąskie boczne schody pozwalają w razie potrzeby przejście dla pierwszej pomocy lekarskiej.

Pomiędzy schodami miejsce na wieńce, które nie miały miejsca obok trumny w kościele.

-Schody z 25-cioma stopniami dają też dobrą okazję do robienie zdjęć pamiątkowych z pogrzebu.

 

- Na tylnich wieżach kościelnych zegary na których godziny są zastąpione przez litery: „tempus fugit”- czas przemija. Godzina dwunasta jest zastąpiona krzyżem- to godzina śmierci.

 

- Nad portalem dwie pary aniołów. Jedna trzyma w ręku krzyż i koronę cierniową ( zbawienie i cierpienie), druga para aniołów trzyma w ręku kielich i Pismo  Święte (Eucharystia i Dobra Nowina).

 

-Prezbiterium jest podwyższone o osiem stopni, aby wszyscy uczestnicy mogli  mieć wolny widok na ołtarz.

 

OBRAZY:

 

-Nad ołtarzem trzy obrazy:

Na lewym obrazie widać dwa anioły, które przedstawiają drogę życia  ludzkiego.

 Klęczący anioł trzyma prawą rękę na klepsydrze (symbol przemijania czasu- jak na zegarach na wieżach). Jeżeli czas dla człowieka upłynął, wtedy przychodzi śmierć ( kosa), człowiek, który umarł, zostaje pogrzebany ( otwarty grób między oboma aniołami) i to co z człowieka najdłużej pozostaje, jest jego czaszka.

Stojący anioł trzyma w ręku wygaszoną pochodnię, która jeszcze tli i dymi. To jest nawiązanie do proroka Izajasza, który mówi o przyszłym Mesjaszu: „Nadłamanej trzciny nie ułamie i tlącego knotka nie zagasi Izajasz 42,1-4 , którego Mateusz w swojej Ewangelii utożsamia z Jezusem Chrystusem Mateusz 3,17

 

W środkowym obrazie jest przedstawiony ciąg dalszy lewego obrazu. Człowiek, dla którego czas upłynął, który umarł, którego pogrzebano, i po którym najdłużej pozostanie czaszka, przychodzi w środkowym obrazie jako pielgrzym ( na kapeluszu muszelka Jakubowa) do Jezusa Chrystusa. Na stopniach tronu odłożył laskę pielgrzymią i butelkę polową (zasłonięte przez łuk nad ołtarzem) ponieważ dotarł do celu swojej podróży. Jako nagrodę przynosi mu anioł palmę zwycięstwa- życie wieczne.

Jezus Chrystus zwraca swoje oczy i otwarte ramiona w kierunku przychodniów w kościele, bo i oni są zaproszeni do uczestnictwa w jego życiu wiecznym.

 

W prawym obrazie klęczy Vindobona (personifikacja miasta Wiedeń) z nowo wybudowanym kościołem cmentarnym, obok burmistrz Wiednia dr Karl Lueger, oraz anioł, który podnosi wzrok ku niebu ze złożonymi rękoma prosząc Boga, by przyjął ów kościół w darze.

 

-Ponad tymi obrazami „Sąd Ostateczny”. Maryja i św. Józef u stóp Chrystusa. Obok anioł z Księgą  Życia z literami Alfa i Omega. Pod spodem w półkolu napis: EGO SUM RESURRECTIO ET VITA- Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem.

 

WITRAŻE:

 

-W lewym witrażu skierowanym na wschód „Przemienienie Chrystusa”  Jeżeli słońce (najlepiej na wiosnę albo w jesieni ) świeci wprost w okno, to wtedy wspaniale widać to, co Ewangelie słowami opisują.

 

-W witrażu pod chórem organowym witraż Chrystusem, który prawą ręką trzyma krzyż  w blasku zmartwychwstania.

 

-Prawy, oryginalny witraż z wskrzeszeniem Łazarza,  skierowany w zachodzące słońce został zniszczony w czasie wojny. Obecny witraż przedstawia Chrystusa jako sędzia przy Sądzie Ostatecznym.

 

-Pod kopułą ze sklepieniem niebieskim, mozaiki z postaciami czterech Ewangelistów.

 

-Posadzka kościoła ma kształt koła (symbol wieczności) z wpisanym krzyżem (symbol odkupienia).

 

-W podziemiach kościoła znajdują się grobowce, także Burmistrz Karl Lueger jest tu pochowany.

 

HISTORIA ZBAWIENIA:

 

Ponad 20 Artystów miało udział przy wystroju tego jednego w swoim rodzaju kościoła w którym jest przedstawiona historia Boga z ludźmi od „Wypędzenia z Raju”,  "Zabójstwo Abla”, „Mojżesz  i wąż na pustyni”, „Jonasz” „Chrzest Jezusa”, „Wskrzeszenie córki Jaira”, Wskrzeszenie młodzieńca z Nain”, „Przemienienie Jezusa Chrystusa”, „Ukrzyżowanie Jezusa”, „Złożenie Jezusa do grobu”., ”Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa”, „Śmierć Maryi”, „Śmierć św. Józefa” i „Sąd Ostateczny”.

 

Ten jedyny w swoim rodzaju kościół cmentarny jest codziennie od godziny 8-mej do 16-tej otwarty.

 

Dojazd: Tramwaj 6 oraz 71 . Przystanek Zentralfriedhof Tor 2 (2-ga brama Cmentarza Centralnego, w 11-tym Beziku.